“Economische groei is nodig om groene energie op te schalen”, luidt een veelgehoorde redenering. Wetenschappelijk onderzoek bewijst het tegendeel: economische groei vertraagt de energietransitie. Dat zit zo: een economie die groeit kent een hoger energieverbruik dan een economie die niet groeit. Daardoor zijn meer investeringen in groene energie nodig die we willen financieren uit...
“Zonder groei stort een economie in, toch?” Nee, zegt de meest gezaghebbende theorie over groei. Nee, zegt ook de bedenker ervan, Nobelprijswinnnaar Robert Solow, onlangs nog (👇). Kortom, laat je niet langer intimideren door ongefundeerde onheilsboodschappen en spreek je uit: stoppen met groei is goed voor mensen en voor de aarde en is wel degelijk compatibel met een stabiele economie...
Is het je wel eens opgevallen dat in klimaatscenario’s in 2050 nog steeds sprake is van gigatonnen uitstoot van broeikasgassen? Welke aannames zitten er achter netto nul? En zijn die realistisch?
De Wereldbank verwacht een ‘verloren decennium’ qua economische groei. Dit is slecht nieuws (m.n. voor het mondiale Zuiden) en goed nieuws tegelijk. Op NPO Radio 1 schetsten Kees Klomp en Paul Schenderling vanochtend een visie voor een nieuwe economie. Kortom, nieuwe kansen in een ‘verloren decennium’.
In maart verscheen een langverwacht beleidsonderzoek van het Rijk met extra maatregelen om de klimaatdoelen te halen. De cruciale vraag is: is dit pakket met extra klimaatmaatregelen vooruitstrevend genoeg?
Het is nauwelijks in het nieuws geweest, maar wél van groot belang: in 2022 is wetenschappelijk vastgesteld dat de hoeveelheid toxische stoffen die de aarde aankan, is overschreden. Het is alweer de zesde (!) van de negen planetaire grenzen die is overschreden. Er is daarom meer aandacht nodig voor emissies van toxische stoffen.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit: deze maand verscheen voor het eerst in 40 jaar (!) postgroei in een scenario van een adviesorgaan van de landelijke overheid. Het ‘Groen land’ scenario van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) is namelijk expliciet gebaseerd op postgroeiprincipes.
“We doen wat we kunnen”, is vaak de bestuurlijke reactie als Nederlanders aandringen op ambitieuzer klimaatbeleid. Maar, in hoeverre is dat zo? Hoe streng is ons klimaatbeleid vergeleken andere landen?
Wat voor klimaatbeleid willen Nederlanders? Daarover is men meer dan duidelijk: eerlijk en effectief beleid dat rekening houdt met de minst bedeelden. Deze heldere conclusie is te trekken op grond van een interessant onderzoek dat I&O Research heeft uitgevoerd in opdracht van de WRR. In een uitgebreide enquête (N = 2.313) legden zij 10 principes van rechtvaardig klimaatbeleid aan mensen voor...
Er is een oplossing voor de klimaatcrisis waar je politici zelden over hoort, en technologen ook niet, en economen ook niet. Het idee ligt voor de hand, maar door het blinde geloof in groene groei zien we het niet (meer). Het is een idee dat niet alleen het milieu helpt maar ook Nederlanders gelukkiger maakt. De vergeten oplossing voor de klimaatcrisis (en andere milieucrises) waar ik het hier...
